Հանրային սննդի (ռեստորաններ, արագ սննդի, բուֆետների, սրճարանի, բար, փաբ) ծառայությունների իրականացումը Հայաստանում

Իրավական առումով ի՞նչ է անհրաժեշտ Հայաստանում հանրային սննդի ծառայություններ իրականացնելու համար

 

Հանրային սննդի ծառայություններ մատուցելու համար անհրաժեշտ են՝

• գրանցել կազմակերպություն կամ անհատ ձեռնարկատեր;

• ստանալ թույլտվություն(ներ)։

 

Կազմակերպաիրավական ինչպիսի՞ ձև կարող է ունենալ հանրային սննդի օբյեկտը

 

Հանրային սննդի օբյեկտը կարող է գործունեություն իրականացնել Հայաստանում գոյություն ունեցող կազմակերպաիրավական ցանկացած ձևով։

​

Ի՞նչ թույլտվություններ են պահանջվում հանրային սննդի ծառայություններ մատուցելու համար՝

 

• Հանրային սննդի ծառայություններ մատուցելու և սննդամթերքի վաճառքի թույլտվություն (պարտադիր);

• ալկոհոլային խմիչքների և (կամ) ծխախոտի արտադրանքի վաճառքի թույլտվություն (պահանջվում է միայն, եթե ալկոհոլային խմիչքներ և (կամ) ծխախոտ է վաճառվելու);

• կեսգիշերից (ժամը 24.00-ից) հետո աշխատելու թույլտվություն (պահանջվում է միայն, եթե տվյալ վայրերը բաց են մնալու կեսգիշերից հետո)։

 

Ո՞վ է տրամադրում թույլտվությունները

 

Վերոնշյալ բոլոր թույլտվությունները տրամադրվում են համայնքի ղեկավարի (քաղաքապետի կամ գյուղապետի)​ կողմից։

 

Որքա՞ն են կազմում տեղական տուրքերը վերոնշյալ թույլտվությունները ստանալու համար

 

Տուրքերը հաշվարկվում են տարեկան կամ եռամսյակային, որոնք տարբեր են՝ կախված հանրային սննդի օբյեկտի գտնվելու վայրից և զբաղեցրած տարածքից։ Տուրքի գումարի հստակ չափը սահմանվում է տվյալ համայնքի ավագանու կողմից։

 

Թույլտվությունների համար տեղական տուրքերը հետևյալն են՝ ​

• մինչև 26 քառ. մետր ընդհանուր մակերես ունեցող տարածքում հանրային սննդի ծառայություններ մատուցելու և սննդամթերքի վաճառքի թույլտվության համար տեղական տուրքը կարող է տատանվել յուրաքանչյուր քառակուսու համար 1000 դրամից մինչև 25 000 դրամ, եթե տարածքը գերազանցում է 500 քառ. մետրը։

• ալկոհոլային խմիչքների և (կամ) ծխախոտի արտադրանքի վաճառքի թույլտվության համար տեղական տուրքը կարող է տատանվել մինչև 26 քառ. մետր ընդհանուր մակերես ունեցող շինությունների ներսում վաճառքի կազմակերպման դեպքում՝ 10 000 դրամից մինչև 100 000 դրամ, եթե տարածքը գերազանցում է 500 քառ. մետրը։

• կեսգիշերից (ժամը 24.00-ից) հետո աշխատելու թույլտվության համար հանրային սննդի և զվարճանքի օբյեկտների համար տեղական տուրքը կարող է տատանվել տարեկան` 25.000 դրամից մինչև 100.000 դրամ:

 

Տեղական տուրքերի մանրամասն ցանկը.

 

Ի՞նչ պահանջների պետք է բավարարեն հանրային սնդի օբյեկտները

 

Հանրային սննդի օբյեկտները պետք է ունենան՝

• համապատասխան սարքավորումներ և կահավորանք;

• անհրաժեշտ տեղեկատվական ցուցանակ;

• սանհանգույց;

• ստուգաչափված չափման միջոցներ;

• հաճախորդներին ներկայացվող ճաշացուցակ։

 

Հանրային սննդի օբյեկտի աշխատողները պետք է՝

• կրեն համազգեստ;

• ունենան գործատուի ստորագրությամբ աշխատողի լուսանկարով անվանաքարտ, որը պետք է պարունակի տեղեկություններ՝ անվան, ազգանվան և պաշտոնի մասին:

Խոհարարը և հրուշակագործը պետք է ունենան համապատասխան մասնագիտական որակավորումներ։

 

Հայաստանում թույլատրվում է սնունդ վաճառել փողոցում

 

Սննդի վաճառք փողոցում չի թույլատրվում, չնայած որոշ վայրերում այդ արգելքն այդքան էլ խիստ չեն գործում։ Տեղական իշխանության թույլտվությամբ թույլատրվում է վաճառել միայն պաղպաղակ, ջուր և ոչ ալկոհոլային խմիչքներ։

Ի լրումն, ռեստորանները պետք է բավարարեն «Սննդամթերքի անվտանգության մասին» ՀՀ օրենքի պահանջներին, ինչպես նաև սանիտարական  և հիգիենիկ նորմերին:

​

Հարկերը

 

Հանրային սննդի ծառայություններ մատուցող օբյեկտները կարող են ընտրել հարկային հետևյալ ռեժիմներից որևէ մեկը՝

• Շահութահարկ (18%) և ԱԱՀ (20%) կամ

• Շրջանառության հարկ։ Շրջանառության հարկի դրույքաչափը 6 % է հանրային սննդի ոլորտում գործունեություն իրականացնող սուբյեկտների համար գործունեությունից ստացվող եկամուտներից և 20 % այլ ակտիվների օտարումից ստացվող եկամուտներից։

 

Իրացման շրջանառության 115 միլիոն դրամի շեմը չգերազանցելու սահմանափակումը չի տարածվում հանրային սննդի ծառայություններ մատուցող օբյեկտների նկատմամբ։

 

Եթե ընկերությունը ցանկանում է օգտվել հատուկ հարկային համակարգերից, ինչպիսիք են շրջանառության հարկը, պետք է գրանցումից հետո 20 օրվա ընթացքում հարկային մարմին ներկայացնի հարկային մարմնի հաստատած ձևով՝ շրջանառության հարկ վճարող համարվելու ցանկության վերաբերյալ հաշվետվություն: Ժամկետի բաց թողումը նշանակում է, որ ընկերությունը գործելու է ընդհանուր ԱԱՀ-ի ռեժիմում։ Այդ հայտարարությունը ներկայացվում է նաև յուրաքանչյուր տարի մինչև փետրվարի 20, եթե հարկ վճարողը ցանկանում է շարունակել մնալ որպես շրջանառության հարկ վճարող

(Հարկային օրենսգրքի 59-րդ, 254-րդ հոդվածների 1-ին մասերի 1-ին և 2-րդ կետեր)։

​

Տեղեկացում

​

Այս հոդվածները կարդալը և դրանց համաձայն գործելը չի ստեղծում փաստաբան-հաճախորդ հարաբերություններ: Պարզության համար այս վեբկայքի հոդվածները բաց են թողնում որոշ ավելի քիչ տարածված իրավիճակների վերաբերյալ կանոններ և չեն կարող արտահայտել խիստ ճշգրիտ իրավական ձևակերպումներ: Այստեղ տեղեկատվությունը հիմնված է իրավական դրույթների՝ մեր ընկալման և մեկնաբանության վրա, և որոշ դեպքերում կարող է չարտացոլել օրենսդրության և պրակտիկայի վերջին փոփոխությունները: Լրացուցիչ տեղեկությունների համար կարող եք կապնվել մեզ հետ։

​